Classics: El Sol del Membrillo

Aan het begin van elke herfst schijnt de zon krap twee uur op de kweepeer in de tuin van het atelier van de Madrileense kunstenaar Antonio López Garcia. Elk jaar weer probeert hij het majestueuze licht te vangen in een schilderij. Het schilderproces wordt nauwgezet vastgelegd door Víctor Erice, waarbij de overeenkomsten tussen de beide disciplines – schilderen en filmen – helder aan het licht komen.

Vanaf het moment dat López Garcia het canvas op de lijst spijkert en voor zijn voeten twee ijzers de grond in slaat om zijn positie achter het doek te fixeren, ontrolt zich een subtiel spel van observatie en enscenering. De eenvoud van Erice's film is bedrieglijk. Wat eerst lijkt op de registratie van de werkelijkheid (het schilderen van de boom, het filmen van het schilderen), blijkt bij nader inzien onderworpen aan een uitgekiende compositie.

“Wat we hier hebben is de perfecte eenheid tussen gevoelens en ordening”, zegt iemand over het schilderij; een uitspraak die ook op de film van toepassing is. Intussen verglijdt de tijd: tegen december zijn de kweeperen te veel van vorm veranderd om nog model te kunnen staan, en moet de schilder zijn werk staken. Het heroïsche gevecht dat het uiterste vergt van het vakmanschap van zowel cineast als schilder, is ook een gevecht tegen het verglijden van de tijd.

Bron: Eye

Tentoonstelling Drents Museum
Tot en met 2 juni is een overzicht van de Spaanse kunstenaar Antonio López (1936) te zien het Drents Museum. López is een fenomeen in zijn geboorteland Spanje en wordt wel bestempeld als de ‘grootste nog levende realistische kunstenaar’. De tentoonstelling Antonio López – Meester van het Spaans realisme is de eerste grote solotentoonstelling van López in Nederland. Schilderijen - waaronder portretten, stillevens en enorme Madrileense stadsgezichten -  tekeningen en beeldhouwwerk zijn te bewonderen. 

We vertonen deze film in samenwerking met Instituto Cervantes te Utrecht.