Rooftop Cinema

Vrijdag 10 juli: Color out of Space

Zwart komische sci-fi horror die van een beetje vreemd naar ronduit bizar gaat en zo een sensationele trip oplevert.

‘Color Out of Space’ zou de openingsfilm zijn geweest van het Imagine Filmfestival afgelopen april. Maar het festival ging niet door en de buitenaardse kleurenexplosie van regisseur Richard Stanley met genrekoning Nicolas Cage in een van de hoofdrollen moest het hoofd buigen voor het virus. Wat ergens ironisch is, want deze H.P. Lovecraft-verfilming over een kosmische dreiging gaat juist over een virus. Alleen wel een iets agressiever virus.

Het rustige leven van Nathan Gardner (Nicolas Cage) en zijn gezin wordt bruut verstoord als er een meteoriet voor hun alpaca-boerderij neerstort. Een mysterieus buitenaards virus neemt langzamerhand hun landgoed over en infecteert alles en iedereen die het tegenkomt, totdat Nathan het heft in eigen handen neemt. Met alle gevolgen van dien, inclusief de meest bizarre alpaca-scène die ooit op film is gezet.

Vrijdag 17 juli: Interstellar

Je zou kunnen zeggen dat Christopher Nolan zo'n beetje een eigen genre heeft gecreëerd. De regisseur van Memento, The Dark Knight-trilogie en Inception maakt films die eruitzien als blockbusters, maar waarbij het niet de bedoeling is dat je relaxed achterover leunt en het verstand op nul zet. Integendeel. Nolans films zijn tegengif voor afstomping. Visueel spektakel voor mensen die van denken houden. Interstellar vormt wat dat betreft een hoogtepunt in zijn oeuvre.

Onze tijd op aarde lijkt voorbij, dus begint een groep ontdekkingsreizigers aan de belangrijkste missie uit de geschiedenis van de mens. Ze gaan op zoek naar een plek in de ruimte waar de mensheid kan voortbestaan. Matthew McConaughey, messias en pionier ineen, is een van de astronauten die op deze queeste gaat. Interstellar werd oogstrelend gefilmd door de Nederlandse cameraman Hoyte van Hoytema (Her, Dunkirk) en is een machtig science fiction epos waarmee Nolan filmmaker Stanley Kubrick naar de kroon steekt als koning der ruimte-opera’s.

Woensdag 22 juli: Call Me By Your Name

Het is zomer, 1983. De 24-jarige Amerikaanse onderzoeksassistent Oliver (Armie Hammer) komt naar Noord-Italië om professor Perlman bij te staan. En maakt grote indruk op diens zeventienjarige zoon Elio (Thimothée Chalamet), die tot zijn eigen schrik en verbazing verliefd wordt op Oliver. Het subtiele script van James Ivory (Maurice) naar het boek van André Aciman kon niet in betere handen zijn dan die van regisseur Luca Guadagnino (The Bigger Splash, Io sono l’amore), wiens expertise verleiding is.

Call Me By Your Name is van een betoverende sensualiteit, een film die brandt als de Italiaanse zon. Het is een ontroerend coming-of-ageverhaal over eerste liefde en seksueel ontwaken, met uitmuntende vertolkingen van Chalamet en Hammer, een verrukkelijke cinematografie van de Thaise cameraman Sayombhu Mukdeeprom (Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives) en een fijne soundtrack met onder andere liedjes van Sufjan Stevens. De ultieme zomerfilm.