Op ontroerende wijze speelt Tilda Swinton een moeder en een dochter in deze sfeervolle film van Joanna Hogg.
In The Souvenir (2019) en The Souvenir Part II (2021) speelden Tilda Swinton en haar dochter Honor Swinton Byrne respectievelijk Rosalind en Julie, losjes gemodelleerd naar scenarist-regisseur Joanna Hogg (Exhibition, IFFR 2014) en haar moeder. The Eternal Daughter verplaatst de relatie tussen Julie en Rosalind naar een andere plaats en tijd, decennia later, en deze keer speelt Swinton beide rollen.
De setting is een ietwat spookachtig, in de mist gehuld verlaten landhuis in Wales. Tegenwoordig is het een hotel, maar ooit was het de plek waar Rosalind opgegroeide. Hogg bezorgt ons koude rillingen door de geheimzinnigheid en de spanning, met een buiging naar minimalistische meesters als Jacques Tourneur en Jack Clayton; de subtiele geluiden buiten beeld spelen een belangrijke rol. Maar de kern van de film is de liefhebbende, maar complexe relatie tussen moeder en dochter.
Verwacht geen standaardtrucs uit films waarin één acteur twee rollen speelt: geen over-de-schoudershots, geen stand-in, en vrijwel geen digitale nabewerking – op één essentieel, hartverscheurend moment na. De cast is klein, maar Carly-Sophia Davies is onvergetelijk als kribbige, onverschillige receptioniste, en een hond met de naam Louis (Swintons eigen hond) steelt bijna de show.
Agenda
Er zijn (nog) geen nieuwe data ingepland voor The Eternal Daughter.
Wekelijks filmnieuws in je inbox? >
