

Eenvoud siert en ontroert in Wim Wenders’ parel Perfect Days, over een Japanse schoonmaker in harmonie met de routine. Cannes lauwerde hoofdacteur Kôji Yakusho voor zijn fijnbesnaarde spel.
Vernoemd naar het bekende Lou Reed-nummer, gunt Perfect Days een inkijk in het dagelijkse leven en werk van een man genaamd Hirayama. Hij lijkt perfect gelukkig met zijn schijnbaar eenvoudige bestaan in Tokio. De komst van nichtje Niko leert mogelijk iets meer over haar gesloten oom. Hoofdrolspeler Kôji Yakusho palmde Cannes in met zijn serene vertolking en werd er door de jury uitgeroepen tot de beste acteur in de competitie.
Voor regisseur Wim Wenders, ook aanwezig op het festival met het 3D-portret Anselm, betekende deze tedere karakterstudie een terugkeer naar Japan bijna 40 jaar na de documentaire Tokyo-Ga over meestercineast Yasujirō Ozu. De geest van Ozu laat zich hier zien in de bitterzoete, heilzame en stille schoonheid die kleine gebaren en geneugten vat met een grote empathie. Zoals Hirayama met zijn analoge camera het zonlicht vangt door het gebladerte van bomen.
Op woensdag 27 december bekijken we Perfect Days in onze serie Hoe lees ik een film?. Wat is de functie van de titel van een film? Welke cameraperspectieven worden gebruikt, en waarom? En welke metaforen vinden we terug in het verhaal?
Deze en andere vragen stelt Lidewijde Paris in het programma Hoe lees ik een film?: een ontspannen manier om een film te analyseren. Zet je boekenhoofd op en kom lezen!