Munch

Edvard Munch was een van de belangrijkste kunstenaars in de 19de en 20ste eeuw. Zijn motief Skrik (De schreeuw), dat hij in verschillende technieken herhaalde, nestelde zich in het onderbewustzijn van de 20ste-eeuwse wereld – een beeld van angst en eenzaamheid dat de meeste mensen kennen, of ze nu weten wie de maker is of niet.

Voor de non-conformistische Noorse filmmaker Henrik Martin Dahlsbakken was Munch vooral iemand die er zelf voor koos om een buitenstaander te zijn, waar zijn vriendschap met de anarchistische filosoof-activist Hans Jæger van getuigt. Maar dat is slechts een van zijn vele kanten. Munch was voor iedereen iets anders: een skandalon, vrijdenker, seksuele avonturier, droogstoppel, genie, noem maar op – er was geheid iemand die het in hem zag, en vaak nog terecht ook. Om die reden laat Dahlsbakken Munch door verschillende acteurs spelen en plaatst hij het personage in verschillende tijden.