Groningse Nieuwe #109: Het leven is niet kort genoeg

Filmmaker Joey Benistant is al zijn hele leven vergroeid met zijn camera. Hij filmt hiermee zijn vriendengroep van de middelbare school voor Jackass-achtige opnames. Maar waar alles in het begin vooral hard lachen is, ziet Joey in de jaren die volgen zijn beste vriend Matthijs afglijden door overmatig drank- en drugsgebruik. Terwijl Joey en zijn vrienden hun weg vinden in opleiding of werk, gaat het met Matthijs juist de andere kant op. Dit jaagt Joey niet weg, hij blijft zijn vriend opzoeken én filmen, ook op de donkerste momenten in zijn bestaan. Joey doet pogingen Matthijs mee te krijgen in zijn enthousiasme voor het leven. De film laat zien hoe moeilijk dit is: iemand die vastbesloten is niet ouder te worden dan 30 trek je bijna niet meer over de streep.

De dood van Matthijs in 2019 aan de gevolgen van zijn drugsgebruik maakt een einde aan een jarenlange diepe vriendschap. Samen hadden ze al besloten een documentaire te maken, en na Matthijs’ dood zet Joey dit plan voort. Hij interviewt de vrienden van toen en Matthijs’ vriendin. Hoe is het om beste vrienden te zijn met iemand die een zelfdestructieve instelling heeft? En hoe kijken zijn andere vrienden en zijn toenmalige vriendin hier op terug? Als kijker ga je je gedurende de film beseffen dat de achtergrond van Matthijs verre van gemakkelijk was. Het maakt je nieuwsgierig naar meer, waarom deed zijn vader niets? En zijn vrienden, waarom konden die hem niet helpen? In de film is ruimte voor zelfreflectie van de overgebleven vrienden: hebben we hem niet teveel zijn gang laten gaan, hadden we meer het goede voorbeeld moeten geven? Met dat soort vragen worstelt ook maker Joey. De film is volgens Joey niet alleen bedoeld om op zoek te gaan naar antwoorden, het is ook een ode aan een onverwoestbare vriendschap.

Na afloop van de documentaire is de maker aanwezig voor een Q&A.