In 1922 sloeg Nanook of the North, Robert Flaherty's romantische visie op de strijd van de mens tegen de woeste, onherbergzame natuur, bij pers en publiek in als een bom. Paramount, een van de grootste Hollywood-studio's, gaf Flaherty carte blanche voor zijn volgende project – als het maar net zo succesvol was als zijn speelfilmdebuut. Hij ging naar Samoa en toen hij terugkeerde met Moana: A Romance of the Golden Age (1926), was Paramount niet blij. Om een lang verhaal kort te maken: ze brachten de film uit, namen hun verlies en daarmee was de kous af.
Vijftig jaar later deed Flaherty's dochter Monica een poging de verwaarloosde en bijna vergeten film nieuw leven in te blazen met een geluidsversie. Samen met direct-cinema-pionier Richard Leacock en geluidstechnicus Sarah Hudson keerde ze terug naar de plekken van de originele opnamen om geluiden te verzamelen die ze geschikt vond voor Moana with Sound. Het resultaat is een triomf voor de geluidskunst, omdat haar soundscape niet alleen de kijkervaring sterk verrijkt, maar ook op zichzelf staat als een musique-concrète-stuk.