Dogman

Dogman begint met een dichtregel van de Franse romanticus Alphonse de Lamartine: ‘Wanneer iemand in de problemen zit, stuurt God een hond.’ En de jonge Doug (geen toeval) zit in de problemen. Zijn vader en broer zijn godsdienstwaanzinnig – God achterstevoren is Dog, ook geen toeval – en wanneer Doug niet luistert gooien ze hem in een hondenkennel.

Daar groeit hij op tot een getroebleerde jongeman, die een buitengewone band ontwikkelt met honden. Qua toon lijkt deze film van Luc Besson (Léon, Nikita) wel wat op Todd Phillips’ Joker. Meer psychologische drama dan superheldenfilm dus. Niet altijd even geloofwaardig, maar wel spannend, onderhoudend en hoofdrolspeler Caleb Landry Jones gaat er volledig voor.

Dogman draaide mee in de hoofdcompetitie van Venetië.