Burning Days

Als er ooit een Hollywood-remake komt van Burning Days, zou hij ‘Village Heat’ kunnen heten. Want Emin Alpers film gebruikt veel klassieke stijlfiguren van de film noir voor zijn eigen, uitgesproken moderne doeleinden. Openbaar aanklager Emre is nieuw in het Turkse dorp Yaniklar. Zijn eerste zaak, de verkrachting van een zigeunermeisje, wordt bemoeilijkt door het feit hij er zelf getuige van was tijdens een drankgelag – behalve dat een black-out (die geweldige noir-kunstgreep van het onbewuste) zijn geheugen heeft  vertroebeld.

De film is compact opgebouwd uit drie plotlijnen: de verkrachting; een lokaal politiek conflict rondom waterbeheer en dodelijke zinkgaten (die doet denken aan de sociale intrige in Chinatown uit 1974); en, last but not least, de intieme kwestie van Emre’s eigen seksualiteit – en de mate waarin hij bereid is die te erkennen. Deze lijntjes lijken los van elkaar te verlopen tot bepaalde gebeurtenissen ze onverwachts bij elkaar brengen. Traditionele noir-elementen – zoals de paranoia van een vreemdeling die te maken krijgt met de verontrustende, soms gewelddadige rituelen van een gesloten gemeenschap – worden niet alleen gebruikt om een dreigende sfeer op te roepen, maar ook om de politieke realiteit van de ‘kuddementaliteit’ in de huidige wereld aan de orde te stellen.